Işığın yeşile dönmesini bekleyen sürücüler için, şehrin merkezindeki yoğun kavşaklar diğer sabahlar gibidir.
Betonarme ile çevrili olduklarının ya da daha kesin bir şekilde üstünde olduklarının farkında değiller. Birkaç metre altında, karanlığa süzülen göz kamaştırıcı bir ışık akışı, yeraltı "sakinlerini" ürküterek.
Bir kamera lensi ıslak, çatlamış duvarların görüntülerini yere iletirken, bir operatör robotu kontrol eder ve önünde bir ekranı yakından izler. Bu bilim kurgu veya korku değil, modern, günlük bir kanalizasyon yenilemesidir. Motorlarımız kamera kontrolü, takım fonksiyonları ve tekerlekten çekiş için kullanılır.
Geleneksel inşaat ekiplerinin, kanalizasyon sistemleri üzerinde çalışırken haftalarca yolları kazan ve trafiği felç eden günleri geride kaldı. Boruların yeraltında denetlenmesi ve güncellenmesi güzel olurdu. Bugün, kanalizasyon robotları içeriden birçok görev yapabilir. Bu robotlar kentsel altyapının sürdürülmesinde giderek daha önemli bir rol oynamaktadır. Eğer sürdürmek için yarım milyon kilometreden fazla kanalizasyon varsa - ideal olarak, birkaç metre uzaklıktaki hayatı etkilemez.
Hasar bulmak için yeraltı borularını ortaya çıkarmak için uzun mesafeleri kazmak için gereklidir.
Bugün, kanalizasyon robotları inşaat işine ihtiyaç duymadan değerlendirmeler yapabilir. Kablo kablo demetine daha küçük çaplı borular (genellikle daha kısa ev bağlantıları) tutturulur. Kablo demetini yuvarlayarak içeri veya dışarı hareket ettirilebilir.
Bu tüpler sadece hasar analizi için döner kameralarla donatılmıştır. Öte yandan, bir parantez üzerine monte edilmiş ve çok işlevli bir çalışma kafası ile donatılmış bir makine büyük çaplı borular için kullanılabilir. Bu tür robotlar uzun zamandır yatay borularda ve daha yakın zamanda dikey borularda kullanılmaktadır.
En yaygın robot türü, sadece hafif bir eğime sahip bir kanalizasyon aşağı düz, yatay bir çizgide seyahat etmek için tasarlanmıştır. Bu kendi kendine tahrikli robotlar bir şasi (genellikle en az iki akslı düz bir araba) ve entegre bir kameralı çalışan bir kafadan oluşur. Başka bir model, borunun çarpık bölümlerinde gezinebilir. Bugün, robotlar dikey tüplerde bile hareket edebilir, çünkü tekerlekleri veya izleri içeriden duvarlara basabilir. Çerçevenin üzerindeki hareketli bir süspansiyon, cihazı boru hattının ortasında ortalarında oluşturur; Yay sistemi, usulsüzlükleri ve bölümdeki küçük değişiklikleri telafi eder ve gerekli çekişi sağlar.
Kanalizasyon robotları sadece kanalizasyon sistemlerinde değil, aynı zamanda kimyasal, petrokimya veya petrol ve gaz endüstrileri gibi endüstriyel boru sistemlerinde de kullanılır. Motor, güç kablosunun ağırlığını çekebilmeli ve kamera görüntüsünü iletebilmelidir. Bu amaçla motorun en küçük boyutta çok yüksek güç sağlaması gerekir.
Kanalizasyon robotları, kendi kendine aktaran bakım için çok yönlü çalışma kafaları ile donatılabilir.
Çalışma kafası, örneğin öğütme ve öğütme gibi engelleri, ölçeklendirmeyi ve yatakları veya çıkıntılı manşon yanlış hizalamalarını gidermek için kullanılabilir. Çalışma kafası, boru duvarındaki deliği taşıyan sızdırmazlık bileşiği ile doldurur veya sızdırmazlık tapasını boruya yerleştirir. Daha büyük borulara sahip robotlarda, çalışma kafası hareketli kolun ucunda bulunur.
Böyle bir kanalizasyon robotunda, başa çıkmak için en fazla dört farklı sürüş görevi vardır: tekerleğin veya pistin hareketi, kameranın hareketi ve aletin sürülmesi ve çıkarılabilir bir kol aracılığıyla yerine taşınması. Bazı modeller için, beşinci sürücü kamera yakınlaştırmasını ayarlamak için de kullanılabilir.
Kameranın kendisi her zaman istenen görünümü sağlamak için sallanabilmeli ve döndürebilmelidir.
Tekerlek tahrik tasarımı farklıdır: tüm çerçeve, her şaft veya her bir tekerlek ayrı bir motorla hareket ettirilebilir. Motor sadece tabanı ve aksesuarları kullanım noktasına taşımakla kalmaz, aynı zamanda pnömatik veya hidrolik çizgiler boyunca kabloları da çekmelidir. Motor, süspansiyonu yerinde tutmak ve aşırı yüklendiğinde üretilen kuvveti emmek için radyal pimlerle donatılabilir. Robot kolu için motor radyal sürücüden daha az kuvvet gerektirir ve kamera versiyonundan daha fazla alana sahiptir. Bu güç aktarma organı için gereksinimler kanalizasyon robotları için kadar yüksek değildir.
Bugün, hasarlı kanalizasyon çizgileri genellikle değiştirilmez, ancak plastik astar ile değiştirilir. Bunu yapmak için, plastik boruların hava veya su basıncı ile bir boruya basılması gerekir. Yumuşak plastiği sertleştirmek için, daha sonra ultraviyole ışık ile ışınlanır. Yüksek güçlü ışıklara sahip özel robotlar sadece bu amaç için kullanılabilir. İş tamamlandıktan sonra, borunun lateral dalını kesmek için çalışan bir kafalı çok işlevli bir robot taşınmalıdır. Bunun nedeni, hortumun başlangıçta borunun tüm girişlerini ve çıkışlarını kapatmasıdır. Bu tip operasyonda, açıklıklar genellikle birkaç saatlik bir süre boyunca sert plastiklere tek tek öğütülür. Motorun hizmet ömrü ve güvenilirliği kesintisiz çalışma için gereklidir.
